Τρίτη 18 Αυγούστου 2015

16 Αυγούστου, η μεγάλη των Κεφαλλήνων πανήγυρης, του οσίου πατρός ημών



ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ του νέου ασκητού και θαυματουργού

          Με ιδιαίτερη εκκλησιαστική λαμπρότητα και αισθήματα βαθειάς ευλάβειας ο φιλογεράσιμος λαός της Κεφαλληνίας, και όχι μόνο, γιόρτασε γι’ άλλη  μια φορά των «ορθοδόξων προστάτην» όσιο Γεράσιμο στην ομώνυμο Ι. Μονή στα αγιασμένα χώματα των Ομαλών, την Νέα Ιερουσαλήμ.
          Ένα πολυάριθμο ποτάμι ευλαβών προσκυνητών συνέρρευσε πανταχόθεν για να συμμετάσχει στις ι. Ακολουθίες σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ι. Μονής. Κέντρο των εκκλησιαστικών ακολουθιών η πολυαρχιερατική Θ. Λειτουργία με τη συμμετοχή πλήθους κληρικών, αλλά και ενός πρωτοφανούς αριθμού πιστών που ήρθε ν’ αποθέσει το περιεχόμενο των ευλαβών αισθημάτων του και την κραταιά πίστη του, που παραμένει αμείωτη στο διάβα των αιώνων σε πείσμα των αρνητών και ασεβών. Η Εκκλησία διά των Αγίων της διατρανώνει  την παρουσία του Θεού και προσκαλεί τον άνθρωπο κάθε εποχής να συνταχθεί στο μοναδικό τρόπο σωτηρίας που επαγγέλλεται εν αγάπη και ελευθερία.
          Συγκινητική η εικόνα της ιεράς λιτανεία του ιερού Λειψάνου με την οποία έκλεισε η παρούσα εορτή. Πλήθος ασθενών και ανήμπορων συνανθρώπων μας με τους συνοδούς τους ανέμεναν με υπομονή τη διέλευση της ιεράς πομπής προσευχόμενοι για τη θεραπεία και την υγεία τους. Εικόνα συγκλονιστική που δημιουργεί στα έγκατα της ψυχής μας το μεγάλο σεισμό της πίστεως και της ελπίδας προ το Θεό και τους φίλους Του Αγίους.
          Οι Κεφαλλήνες όπου γης την ημέρα αυτή στρέφουν τον νου και την  καρδιά στα Ομαλά, την αξέχαστη πατρίδα. Σημείο αναφοράς τους η μεγάλη ασκητική και οσιακή μορφή του οσίου Γερασίμου από τον οποίο ζητούν δύναμη και χάρη για να  συνεχίσουν τον τραχύ αγώνα της ξενιτιάς νοσταλγώντας την επιστροφή τους στα χώματα της πατρίδας.
          Όμως όλη αυτή τη θρησκευτική λαμπρότητα και εκκλησιαστική πνευματική πανδαισία την επισκιάζει η μεγάλη απουσία του φυσικού πνευματικού οικοδεσπότη, του αείμνηστου Κεφαλλήνος ιεράρχη κυρού ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ Φωκά, ο οποίος ανηρπάγη βιαίως αφ’ ημών στην θριαμβέυουσα Εκκλησία εν ουρανοίς.
          Όλοι  μας τον φανταζόμαστε να προΐσταται της πανηγύρεως ως φυσικός άρχων, να οργανώνει, να φροντίζει, να προσκαλεί, ν’ αναλώνεται για την πληρέστερη τάξη και οργάνωση, να ζει  με όλο του το είναι αυτό το εορταστικό κλίμα για να ευχαριστήσει πρώτα τον προστάτη του Άγιο και  όλους τους προσκυνητές.
          Μπορεί βέβαια να λείπει σωματικώς από ανάμεσά μας, αλλά αναπαύεται εν ειρήνη στον περίβολο του μοναστηριού  και χαίρεται αλλιώτικα την ομορφιά της πανηγύρεως. Στην καρδιά κάθε Κεφαλλήνος παραμένει η αγάπη προς το πάνσεπτο πρόσωπο του κεκοιμημένου ιεράρχη και προσεύχεται αδιαλείπτως για την ανάπαυση της μακαρίας ψυχής του.

Όσιε πατέρα ΓΕΡΑΣΙΜΕ σκέπε, φρούρει φύλαττε πάντας ημάς
και το φιλογεράσιμο λαό σου.

Πρωτοπρεσβύτερος


Γερασιμάγγελος Στανίτσας

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο κείμενο με υψηλά θεολογικά νοήματα.