Το σύμπαν είναι ο αμπελώνας που δόθηκε στους ανθρώπους
από το Θεό. «Όλα τα πράγματα είναι για μας, όχι εμείς γι’ αυτά», λέγει ο άγιος
Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Το κάθε τι είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο, ένα σημάδι
της αγάπης του. Όλα τα πράγματα μαρτυρούν τη δύναμη της αγάπης του Θεού, την
καλή του θέληση ή χάρη, και μας τη μεταβιβάζουν. Κατά συνέπεια το κάθε τι είναι
ένα όχημα γι’ αυτό το θεϊκό δώρο της αγάπης, όπως το δώρο που κάνουμε ο ένας
στον άλλο είναι ένα σημάδι και ένας φορέας της μεταξύ μας αγάπης.
Αλλά ένα δώρο απαιτεί ένα αντίδωρο, ώστε αυτή η αγάπη να
γίνει αμοιβαία και να πραγματωθεί. Προκειμένου, όμως, για το Θεό, ο άνθρωπος
δεν μπορεί να επιστρέψει τίποτε απ’ όσα είχε λάβε απ’ το Θεό για τις ανάγκες
του. Κατά συνέπεια, το δώρο του ανθρώπου στο Θεό είναι η θυσία, κι αυτός την
προσφέρει μ’ ευχαριστία κι ευγνωμοσύνη. Το δώρο του ανθρώπου στο Θεό είναι
θυσία και «ευχαριστία» με την ευρύτερη έννοια.
Ακόμη, με την προσφορά του κόσμου στο Θεό, σαν ένα έργο
θυσίας, επιθέτουμε σ’ αυτό τη σφραγίδα του δικού μας έργου, της κατανόησής μας,
του πνεύματος της θυσίας μας και της κίνησής μας προς το Θεό. Όσο περισσότερον
αντιλαμβανόμαστε την αξία και τον πλούτο της θ. χάριτος, και αναπτύσσουμε τις
δυνατότητές της αυξάνοντας έτσι τα τάλαντα που μας έχουν δοθεί, τόσο
περισσότερο υμνούμε το Θεό και του δίνουμε χαρά, αποδεικνύοντας μ’ αυτό τον
τρόπο, ότι συμμετέχουμε ενεργά στο διάλογό μας της αγάπης μ’ Εκείνον.
π. Δημήτριος Στανιλοάε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου