Πίστη και καλά έργα
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα του τύπου «πίστη και καλά
έργα» στην πνευματικότητα της Εκκλησίας. Η σχέση πίστεως και καλών έργων
αρχίζει και γίνεται πρόβλημα από τη στιγμή που η δικαίωση του ανθρώπου κατανοείται
ως μια εξωτερική, δικανική διαδικασία Θεού – ανθρώπου.
Στην περίπτωση αυτή οι άνθρωποι είτε φοβούνται πως τα
καλά έργα θα παρεμβληθούν μεταξύ ψυχής και Χριστού ή αντίθετα θεωρούν τα έργα ως προσόντα στα
μάτια του Θεού. Κατά την ορθόδοξη αντίληψη τα έργα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά
μοιάζουν περισσότερο με σωτήριο όργανο για τη μεταμόρφωση της φθαρμένης
ανθρώπινης φύσεως σε καινή κτίση. Γι’ αυτό και οι εντολές του Χριστού δεν είναι
νόμοι, αλλά χάρη και έλεος. Είναι φάρμακο χωρίς το οποίο δεν γινόμαστε καλά. Λ.
χ. η αρετή της ταπείνωσης που συστήνει το ευαγγέλιο. Πώς μπορούμε να
αναστηλώσουμε την ταπείνωση, αν όντως δεν ταπεινωθούμε στην πράξη; «Ευλογητός
ει, Κύριε, δίδαξον με τα δικαιώματά σου» λέμε συχνά στις εκκλησιαστικές
ακολουθίες.
Λόγω της φθαρμένης φύσης του ο άνθρωπος δεν έχει άλλο
τρόπο να δείξει ευγνωμοσύνη και αγάπη προς τον Χριστό από το να προσπαθεί να
εκπληρώνει τις εντολές του Χριστού και οι οποίες αποβλέπουν στη σωτηρία μας. Ο
Ίδιος ο Κύριος μας λέγει: «Εάν αγαπάτε με, τας εντολάς μου ποιήσατε»(Ιωάν. 14,15).
Η τήρηση των εντολών του Χριστού, όπως η προσευχή, η συνειδητή
διακονία του πλησίον, η ταπείνωση, η αποφυγή της κατάκρισης κ. α. είναι σαν τα
φύλλα ενός πνευματικού δένδρου. Τα δώρα του Πνεύματος - αγάπη, χαρά, ειρήνη…
αντιστοιχούν προς τους καρπούς αυτού του δένδρου. Είναι σημάδια μιας καθαρής
καρδιάς. Εδώ όμως χρειάζεται προσοχή. Σε καμία περίπτωση τα φύλλα του δένδρου
δεν πρέπει να εκληφθούν ως καρποί και ούτε μπορούμε να φανταστούμε πως γίνεται
να καρποφορούμε χωρίς φύλλα. Χωρίς κόπο δεν μπορούμε ν’ αποκτήσουμε τα δώρα του
Πνεύματος.
ΠΑΥΛΟΥ, Αρχιεπισκόπου
Φιλανδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου