Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Ο Άγιος Νεκτάριος περί προσευχής





 «Ἡ προσευχή εἶναι βοήθεια τῆς ζωῆς μας, συνομιλία μέ τον Θεό,
λησμοσύνη τῶν  γηίνων, ἄνοδος πρός τόν οὐρανό.
Μέ την προσευχή ἀποδημοῦμε πρός τόν Θεό.
Ὅταν προσευχόμαστε, θά μπορέσουμε 
νά εἴμαστε τελείως προσηλωμένοι,
ἐάν εἴμαστε ἀπολύτως βέβαιοι ὅτι στεκόμαστε ἐμπρός στόν Θεό.
Ἡ προσευχή εἶναι ἥλιος πού φωτίζει τά μάτια τῆς ψυχῆς μας,
φῶς ἄσβεστο τῆς ψυχῆς καί τῆς διάνοιάς μας.
Ἡ θεία προσευχή εἶναι ἀληθινά οὐράνια πανοπλία,
καί μόνη αὐτή μπορεῖ νά προστατεύει μέ ἀσφάλεια αὐτούς
πού ἀφιέρωσαν τους ἑαυτούς τους στόν Θεό.
Ἡ προσευχή εἶναι φάρμακο πού ἀπομακρύνει ὅλα τά πάθη τῆς ψυχῆς.
Ἡ προσευχή εἶναι χορηγός ζωῆς...
Μέγα ὅπλον ἡ προσευχή, μεγάλη ἀσφάλεια, μέγας θησαυρός...
πλοῦτος πού δέν τελειώνει ποτέ,
λιμάνι πού δέν το συνταράζουν τά κύματα,
ρίζα καί μητέρα μυριάδων ἀγαθῶν εἶναι ἡ προσευχή.
Γι’ αὐτούς πού παλεύουν μέ τά κύματα τῶν δυσκολιῶν
τῆς ζωῆς ἡ προσευχή εἶναι λιμάνι γαλήνης,
γιά ὅσους συνταράσσονται στό πέλαγος τῶν θλίψεων 
εἶναι ἄγκυρα ἐλπίδας,
γιά ὅσους κλονίζονται καί κινδυνεύουν νά πέσουν
στήν πνευματική τους πορεία εἶναι στήριγμα,
γιά τούς φτωχούς εἶναι θησαυρός, για τούς πλουσίους ἀσφάλεια,
γιά τούς ἀσθενεῖς θεραπεία,
για τούς ὑγιεῖς διατήρηση καί προστασία τῆς ὑγείας τους.
Φυγαδεύει, διώχνει μακριά ἀπό τήν ψυχή κάθε λύπη,
γίνεται ἀφορμή για συνεχή ψυχική εὐφροσύνη,
εἶναι μητέρα τῆς φιλοσοφίας...
Εἶναι δυνατόν καί χωρίς νά φωνάζουμε
ἐξωτερικά νά ἀκουγόμαστε ἀπό τόν Θεό.
Μποροῦμε καί στήν ἀγορά πού βαδίζουμε
νά προσευχόμαστε μέ τό νοῦ μας
καί ὅταν εἴμαστε με τούς φίλους μας νά βοᾶ ἡ ψυχή μας πρός τόν Θεό,
χωρίς να ἀντιλαμβάνεται τίποτε κάποιος ἀπό τούς παρόντες.
Ἡ προσευχή μας ἄς μήν ἐξαρτᾶται ἀπό τό σχῆμα τοῦ σώματός μας
καί τίς κινήσεις μας καί τίς φωνές μας,
ἀλλά ἀπό τήν ψυχική μας διάθεση 
καί ἀπό τή συντριβή τῆς διάνοιάς μας
καί ἀπό τά δάκρυα τῆς καρδιᾶς μας».



Πηγή: Περιοδικό, Η Δραση μας, τεύχος 513, Νοέμβριος 2013

Δεν υπάρχουν σχόλια: