«Η Γραφή στους
επαινουμένους θέτει την πτώχεια και την πενία, όπως το «Mακάριοι οι πτωχοί» (Ματθ.5, 3) και το
«την επιθυμίαν των πενήτων εισήκουσε Κύριος» (Ψαλμ. 10, 17) και πάλι : «Πτωχός
και πένης θα δοξάσουν τ’ όνομά σου» (Ψαλμ. 73, 21). Ποια είναι η διαφορά
πτωχείας και πενίας; Και πώς λέει αλήθεια ο Δαβίδ λέγοντας: «Εγώ είμαι πτωχός
και πένης» (Ψαλμ.39, 18); Ενθυμούμενος τον απόστολο που είπε για τον Κύριο, ότι
«για μας πτώχευσε ενώ ήταν πλούσιος» (Β΄ Κορ. 8,9), συμπεραίνω ότι είναι πτωχός
όποιος ξέπεσε από τον πλούτο στη φτώχεια, ενώ πένης είναι αυτός, που εξ αρχής
ήταν πτωχός και ευχαρίστως εν Κυρίω ζούσε σ’ αυτή την κατάσταση. Ο Δαβίδ
ομολογεί ότι είναι πτωχός και πένης, αναφερόμενος στο πρόσωπο του Κυρίου
λέγοντας αυτό, πτωχός κατονομάζεται κατά το ότι Αυτός πτώχευσε, ενώ ήταν
πλούσιος. Πένης καθ’ ότι δεν ήταν κανενός πλουσίου, αλλά υιός μαραγκού κατά την
σαρκική του φύση. Ίσως ο Δαβίδ είπε τα παραπάνω αφού γνώριζε, κατά τον Ιώβ, να
μη βάζει πλούτο σα δικό του, αλλά να οικονομεί και μοιράζει τα πάντα κατά το
θέλημα του Κυρίου».
Πηγή: Μ. Βασιλείου, «ΟΡΟΙ ΚΑΤ’
ΕΠΙΤΟΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου