27 Σεπτεμβρίου, Μνήμη της Αγίας Ακυλίνας της Ζαγκλιβερινής

Περί  τῆς εὐρέσεως τῶν ἱερῶν λειψάνων τῆς ἐκ Ζαγλιβερίου καταγομένης Ἁγίας Ἀκυλίνης (Ἀγγελίνης)

τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Ὄσσης Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Ἰωάννου Ἀρσενιάδη

«Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν-Ὄσσης καί συγκεκριμένως εἰς τά δεξιά τῆς Ἁγίας Τραπέζης,  κατά τό πρῶτον κτύπημα τῆς σκαπάνης καί κατά τήν ἀφαίρεσιν τοῦ πρώτου πλακιδίου τοῦ δαπέδου, ἀνεδύθη μία εὐωδία ρόδου-σημάδι ἁγιότητος-ἡ ὁποία ἐπλημμύρησεν ὅλον τόν χῶρον, ὁ ὁποῖος ἀξίζει νά σημειωθῇ ὅτι παρουσίαζε εἰκόνα ἀκαταστασίας λόγω ἐργασιῶν πού ἐπετελοῦντο εἰς τόν Ἱερόν Ναόν εἰς τά πλαίσια τῆς ἀποκαταστάσεώς του.

Καθώς προχωρούσαν αἱ ἐργασίαι ἀνασκαφῆς και μόλις κατήλθομεν 30-40 ἐκατοστῶν ἤρχισαν να ἐμφανίζονται ἀποτμήματα λειψάνων.  Ἡ ἀποκάλυψις αὐτή ἦτο συγκινητική! Ἔκτοτε ἀκολούθησαν ἀλεπάλληλα θαυμαστά γεγονότα.

Ἀφοῦ ὅλα ἐπιβεβαιώθησαν καί θεολογικῶς καί ἐπιστημονικῶς (ἡλικία λειψάνων, φύλλο κ.ἄ.), τότε μόνον ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας γνωστοποίησε καί ἐπισήμως τό γεγονός εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀλλά καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος.

Ἡ γνωστοποίησις καί ἡ ἀνακοίνωσις τῆς ἀνευρέσεως ἔφερε χαράν καί ἀγαλλίασιν εἰς τόν πιστόν λαόν τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος μέ πίστιν καί εὐλάβειαν συνέρρεε διά νά προσκυνήσῃ τά λείψανα τῆς Ἁγίας καί νά λάβῃ τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν της.

Μία εὐλαβής χριστιανή ἐκ Χαλκιδικῆς, ἡ ὁποία ἐπί πολλά ἔτη ἐπεσκέπτετο, ὡς προσκυνήτρια, τήν Ἁγίαν Κυράννα, διότι ἔφερε το ὄνομά της, κατέστησε γνωστόν ὅτι τῆς ἐφανερώθη εἰς ἐνύπνιον ἡ Ἁγία καί τῆς ἀπεκάλυψε ὅτι δέν εἶναι μόνη ἀλλά ἔχει καί τήν φίλην της την Ἀγγελίνα μαζί. Ὁ Ἐπίσκοπός μας, ὅταν τό ἔμαθε ἦτο ἀρχικῶς ἐπιφυλακτικός καί μέ πολλήν προσοχήν προσήγγισε τό γεγονός, ἐρευνώντας ἐνδελεχῶς τήν περίπτωσιν πιθανῆς συνδέσεως τοῦ ὀνόματος Ἀγγελίνα  μέ τήν Ἁγίαν Ἀκυλίναν.

Ὅταν, ὅμως, πρόκειται διά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅλα τά ἐμπόδια παραμερίζονται καί ὅλα ὁδηγοῦν εἰς τήν ἀποκάλυψιν τοῦ Ἁγίου Θελήματός Του. Καί ἰσχύει αὐτό πού ἡ Γραφή αναφέρει: «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτοῦ». Τό ἐνδιαφέρον τοῦ Ἐπισκόπου μας ἦτο ἀνύστακτον καί συνεχές. Ἔτσι, ἔδωσε τήν ἐντολήν νά συλλεχθοῦν πληροφορίαι εἰς τό Ζαγλκιβέριον, τόπον καταγωγῆς τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας, ἔστω καί αἱ πλέον ἀσήμαντοι, ὡς συμπληρώματα εἰς τά ἤδη ὑπάρχουσας πληροφορίας. Καθοριστικῆς σημασίας ὑπῆρξε ἡ περίπτωσις κατά τήν ὁποίαν ὁ π. Μάξιμος ὁ Ἱβηρίτης, εἰς ἔρευναν τήν ὁποίαν διεξήγαγε, ἀνεῦρεν εἰς μίαν οἰκίαν, πλησίον τῆς οἰκίας τῆς Ἁγίας Ἀκυλίνας, ἕνα παλαιόν συνέκδημον τόν ὁποῖον ἐφύλαττε μία ἡλικιωμένη κυρία. Εἰς τό συνέκδημον τοῦτον ἀναφερόταν ἡ 27^η Σεπτεμβρίου ὡς ἡμέρα μνήμης τῆς Ἁγίας Ἀγγελίνας. Ἐπρόκειτο, πράγματι, περί συγκλονιστικοῦ καί θαυμασίου γεγονότος καθώς ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα ἀναφερόταν ὡς Ἀγγελίνα, ἀκριβῶς τό ὄνομα τό ὁποῖον εἶχε ἀναφέρει ἡ Ἁγία Νεομάρτυς Κυράννα εἰς τό προαναφερθέν ἐνύπνιον.»

Πηγή: http://intaxiarxes.blogspot.gr