Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Ο Μοναχισμός στον 21ο αιώνα




            Για το θεσμό του ορθόδοξου Μοναχισμού έγραψαν, γράφουν και θα γράφουν πολλά και διάφορα. Πολλοί είδαν στο φαινόμενο του Μοναχισμού ότι ένα αριθμός ανθρώπων στην απομόνωση τους διατηρούν τάξη, σειρά, παράδοση, πνευματικότητα, ησυχία, καθαρότητα. Είκοσι αιώνες στα μοναστήρια, τέσσαρες φορές την ημέρα τουλάχιστον αντηχούν στον ουρανό ύμνοι δοξολογίας και διατηρείται η θέση, το σχήμα, η στάση, ο τρόπος, η ουσία που παρέδωσε αρχικά ο «νομοθέτης» του Μοναχικού βίου, Μ. Βασίλειος.
            Είκοσι ολόκληρους αιώνες στο χώρο του Μοναχισμού επιτελείται προσφορά διακονίας και αγάπης. Μοναχοί και μοναχές συμψάλλουν και
            Το θυμίαμα, το υποβλητικό φως των καντηλιών και των κεριών, οι κατανυκτικές ακολουθίες και Λειτουργίες, οι νοερές , μυστικές προσευχές, ο πλούτος των διηγήσεων για τα θαύματα, οι γλυκές κωδωνοκρουσίες, όλα αυτά μαζί, αποτελούν μία πολύφωνη συμφωνία, της οποίας οι μελωδίες χάνονται, καθώς ανεβαίνουν στο Αιώνιο από το οποίο άλλωστε και αναβλύζουν.
            Έτσι βρίσκουμε το Μοναχισμό του21ου αιώνα να προσπαθεί να διατηρήσει την αγιασμένη κληρονομιά που του παραδόθηκε, βιώνοντας  την με έναν τρόπο ζωής που χαρακτηρίζεται από προσευχή μέρα και νύχτα, δάκρυα, αγρυπνίες, νηστείες, αγώνα εναντίον των παθών, αγώνα για την απόκτηση των αρετών…έτσι ώστε να μπορεί να συνοψίσει κανείς ότι ο Μοναχισμός σημαίνει και στον 21ο αιώνα, ζωή αγαμίας και παρθενίας, ψυχής και σώματος, ζωή μετανοίας και ταπεινώσεως, εκούσιο μαρτύριο της συνειδήσεως, ασκητική και ερημική ζωή, μυστικός γάμος με το Χριστό και αγγελική πολιτεία.
            Στον 21ο αιώνα ο μοναχός, η μοναχή «αναλαμβάνει» το μέγα και αγγελικό σχήμα στην ειδική ακολουθία  της Εκκλησίας μας σαν σύμβολο μετανοίας, ταπείνωσης και μυστικού γάμου μεταξύ του Νυμφίου Χριστού και της Νύμφης ανθρώπινης ψυχής και καλείται να γίνει όμοιος με του αγγέλους, δοξολογώντας ευχαριστιακά το Θεό, βρισκόμενος σε μία συνεχή προσφορά και παράκληση υπέρ της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου… Αυτό το πρωταρχικό έργο του μοναχού. Η προσευχή φια τη σωτηρία του κόσμου, ήταν είναι και θα είναι η μεγάλη, σιωπηλή, ανιδιοτελής, άμεση κοινωνική προσφορά του Μοναχισμού.
            Στον 21ο αιώνα ο Μοναχισμός, αναλλοίωτος στην ουσία, τη δομή, το σκοπό του, τον τρόπο του, ανταποκρίνεται στο κάλεσμα να δώσει το «παρών» για να μεταμορφωθεί ο κόσμος σε βασιλεία του Θεού. Είναι λιμάνι, είναι  θεματοφύλακας, είναι όαση, είναι πόλος έλξης, είναι παράδειγμα, είναι παρηγοριά, είναι ελπίδα, είναι…. Ανέκαθεν και ιδιαίτερα σήμερα βεβαιώνει ότι η πορεία μας συνεχίζεται αιώνια σε διαρκή αναζήτηση του Θεού, σε θείο έρωτα και βίωμα, που ξεπερνά τα εγκόσμια και επιδιώκει την ομοίωση με τους αγγέλους.

( ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΙΣΣΑΒΟΥ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: