Κυριακή 27 Μαΐου 2012


ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ( Αγ. Πατέρων)
Ευαγγέλιο : Ιω. 17, 1-13




ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ: Ο ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

            Μετά την εορτή της Αναλήψεως του Χριστού η Εκκλησία όρισε  να τιμάται η μνήμη των 318 θεοφόρων Πατέρων της Ζ ΄Οικουμενικής Συνόδου. Ο λόγος που ορίστηκε η γιορτή αυτή είναι ότι οι Άγιοι Πατέρες διατύπωσαν ως δόγμα την πίστη που διακηρύττει η γιορτή της Ανάληψης.
            Η Σύνοδος αυτή εξέφρασε την πίστη της Εκκλησίας και διατύπωσε τη δογματική της διδασκαλίας για το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, του Υιού και Λόγου του Θεού. Η αξία της Οικουμενικής Συνόδου είναι ότι περιφρούρησε τη ζωή από την αιρετική διδασκαλία του Αρείου του δίδασκε, ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά κτίσμα. Η Εκκλησία με την γιορτή της Ανάληψης ομολογεί, ότι ο Υιός του Θεού ενωμένος με την ανθρώπινη σάρκα, « αφού την οικονομίαν άπασαν αρρήτως ενήργησε», πάλι « την πατρώαν αποκατέστησεν θρόνω». Είναι ομότιμος με τον Πατέρα, Θεός αληθινός, που χάρη στη θεότητα  Του έγινε και η φύση μας ομόθεη.
Ο σαρκωμένος λοιπόν Λόγος του Θεού, ο ιστορικός Χριστός είναι ακριβώς η ουσία της Αποκαλύψεως του Θεού, η ουσία της πίστης.
            Ο Χριστός όμως κατά την ορθόδοξη πίστη μας και την Εκκλησία μας, είναι αχώριστος από την Εκκλησία, που είναι το Σώμα Του και η Εκκλησία είναι αχώριστη από τον Χριστό που είναι η Κεφαλή της, η απαρχή της, η ζωή και το ήθος της. Όσοι αποχωρίζουν τον Χριστό από την Εκκλησία κάνουν το μεγαλύτερο σφάλμα και πλάνη και αίρεση. Αποσαρκώνουν το Χριστό, τον σαρκωθέντα Θεό Λόγο και τον απαμακρύνουν από το Σώμα Του. Αυτο σημαίνει ότι τον απομακρύνουν από τον άνθρωπο και τον κόσμο.
            Στο πρόσωπο του Χριστού δόθηκε η μεγάλη μάχη και  νικήθηκε η δύναμη της αμαρτίας, η κατάρα του νόμου και το κράτος του θανάτου. Όσοι εισέρχονται στην Εκκλησία με το Άγ. Βάπτισμα και ενώνονται με τον Κύριο, εγκεντρίζονται στο Σώμα Του, την Εκκλησία, με τη χάρη του Αγ. Πνεύματος.
            Οι άγιοι Πατέρες μας προσφέρουν ένα σημαντικό μήνυμα για μια νέα προσπάθεια για την βίωση της ταυτότητας μας . Εκείνο που χρειαζόμαστε  είναι ν΄αφήσουμε τον εαυτό μας να πυρακτωθεί μέσα στη δική τους έμπνευση. Γιατί εκείνοι γνωρίζουν, ότι ο μέγιστος εχθρός ενός λαού είναι το να χάσει την αυτοσυνειδησία του, την πολιτιστική του ιδιοπροσωπία και την αλλοίωση του ήθους του.
            Η ουσιαστικότερη υπεκφυγή του ανθρώπου από τον εαυτό του είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, είναι στο να νομίζει ότι η ουσία βρίσκεται στα αιτήματα του και όχι στο ήθος του. Μόνο με τη διαφύλαξη της ταυτότητας και της αυτοσυνειδησίας μας μπορούμε να είμαστε μάρτυρες της πίστεως και του πολιτισμού μας, μάρτυρες του εαυτού μας και άξιοι να έχουμε στα χέρια μας τα κειμήλια και την παράδοση μας, για χρόνια φυλαγμένα στην καρδιά μας από γενιά σε γενιά.
            Κοντολογίς πρέπει να εγκεντρισθούμε στο Σώμα της Εκκλησίας, για να μεγαλώσουμε μέσα μας και να ζήσουμε μέσα σ’ εκείνη τη μυστηριακή παράδοση, που περιλαμβάνει το σύνολο της αποκαλύψεως και των οραμάτων, την πρόγευση της μέλλουσας ζωής και μακαριότητας.

( ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ, Επισκόπου Φαναρίου)    

Δεν υπάρχουν σχόλια: