Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Ελέησόν με ο Θεός, ελέησόν με!



Μσα στ πλασιο τς κατανυκτικς περιδου τς Μεγλης Τεσσαρακοστς
« κατανξεως μεστς» Μγας Κανν προσφρει να συγκλονιστικ βωμα. 
Μπανει στ στμα το πιστο σν φων, σν γερτριο, σν φυπνιστικς σεισμς. Σν ποστροφ στν κοιμωμνη κα ραθυμοσα ψυχ του. 
Τοτο νακεφαλαινει τ θαυμαστ προομιο το κοντακου το Ρωμανο το Μελωδο, πο συμψλλεται μ τν Μεγάλο Καννα:

«Ψυχ μου, ψυχ μου,νστα, 
τ καθεδεις τ τλος γγζει
κα μλλεις θορυβεσθαι·
ννηψον ον, 
να φεσητα σου Χριστς Θες,
πανταχο παρν κα τ πντα πληρν».


(π τ βιβλο το . Μ. Φουντολη: ΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ, κδ. . Δ.).

Δεν υπάρχουν σχόλια: