Σάββατο 23 Απριλίου 2011

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΦΩΣ


Μητροπ. Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΥ

          Το Φως που ανέτειλε από τον Ζωηφόρο Τάφο του Κυρίου είναι η θ. χάρη. Σαφώς οι άγιοι Πατέρες λένε ότι είναι το άκτιστο φως του Κυρίου, είναι το φως της Μεταμορφώσεως, η δόξα της Αναστάσεως, η πνοή της Πεντηκοστής. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει: « και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» ( Ιωάν. Α,14».
          Πρέπει να πούμε, ότι η ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Εκκλησία της Αναστάσεως, όχι γιατί εορτάζει πανηγυρικά την Ανάσταση με ωραίες Ακολουθίες, αλλά γιατί μέσα της υπάρχει μονίμως το άκτιστο Φως, η άκτιστη δόξα του Αναστάντος Χριστού. Το άκτιστο Φως, κατά την Μεταμόρφωση και την Ανάσταση, δεν ήταν κάτι που γίνεται και απογίνεται, δεν ήταν ένα φάσμα που εξέλαμψε και μετά έσβησε όπως η αστραπή, αλλά το ανέσπερο και αδιάδοχον Φως. Είναι το ίδιο Φως που κατά διαφόρους βαθμούς, αναλόγως της καθαρότητας, έβλεπαν οι δίκαιοι στην Π.Δ. και θα βλέπουν οι δίκαιοι στη Βασιλεία του Θεού.
          Το Φως που είδαν οι Απόστολοι επάνω στο όρος Θαβώρ υπήρχε και προ της Μεταμορφώσεως μέσα στον Χριστό, δεν ήταν μια τρίτη κρυμμένη φύση του Χριστού, αλλά η φυσική λαμπρότητα της θεότητας Του. Όλη η άκτιστη δόξα του Χριστού « προχέεται» διαρκώς από την τεθεωμένη Σάρκα Του και είναι ο « αρραβών του μέλλοντος αιώνος»,προοίμιο της δευτέρας του Χριστού παρουσίας».
            Έτσι μέσα στην Εκκλησία μετέχουμε αυτής της δόξας που είδαν οι Απόστολοι στο Θαβώρ, που βίωσαν οι μαθητές κατά την εμφάνιση του Αναστάντος, που έζησαν στο υπερώο με την κάθοδο του Αγ. Πνεύματος, που θα είναι η άληκτη ευφροσύνη των δικαίων στη Βασιλεία του Θεού.
          Ζώντας μέσα στην Εκκλησία, απολαμβάνουμε όλη αυτή την ενέργεια της θείας δόξας ( θ. Χάριτος- άκτίστου  Φωτός). Το ζούμε ως φωτιά που κατακαίει τα πάθη και μας οδηγεί στην μετάνοια, ως αναζήτηση του αληθινού Θεού, ως Φως που θερμαίνει την καρδιά και φωτίζει τον νου μας. Δηλ. αισθανόμαστε αυτή την θερμότητα που βεβαιώνει την ύπαρξη του Χριστού στην καρδιά μας και προκαλεί άρρητη χαρά, καθώς επίσης αισθανόμαστε το ενυπόστατο Φως, που φωτίζει τον νου και συλλαμβάνει όλα τα κεκρυμμένα από τους σαρκικούς ανθρώπους μυστήρια του Θεού.
          Επίσης αισθανόμαστε το άκτιστο Φως, που υπάρχει μέσα στην Ορθοδοξία μας με την ζεστασιά, παρηγοριά και παράκληση και σκορπάει στις καρδιές μας, που μπορούν να διώξουν όλες τις αντίθετες δυνάμεις. Επομένως η ζωή του Αναστάντος Χριστού υπάρχει μέσα στην Εκκλησία και μεταδίδεται συνεχώς σ’ αυτούς που ζουν μυστηριακά και αποτελούν το Σώμα Του.
          Χριστός Ανέστη!  Αληθώς Ανέστη!

 ( « ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ» )
 
π.Γ.Στ.