Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Τὸ μοναδικὸ τραγούδι ποὺ ἀκούστηκε ποτέ: «Ὁ θάνατος τεθανάτωται!»


ρχιμανδρίτου Βασιλείου Γοντικάκη

Ατς πγε πολ πι κάτω στν αυτό μας, π ,τι μπορομε νπμε ν δομε μες. Μπκε στὰ ἄγνωστα βάθη μας. Κα τ γέμισε λα μ φς, συγχώρηση, παράκληση. Κατέβηκε μόνο μ γάπη κασεβασμ πρς τ φύση μας τν κεκρυμμένη κα θεοειδ, πο τν κακοποιήσαμε μ τν νταρσία μας.
Δν λθε γι ν κάμη κάτι ξωτερικ π μέρους. λλ τ να, τ καθολικκα καθαίρετο.
Δν προσφέρει κάτι λίγο πτν αυτό του (κόπο, διδασκαλία) κάτι ξένο π τν αυτ του (αμα
ταύρων κα τράγων). λλ λόκληρο τν αυτό του. φίσταται τν κούσιο θάνατο. Δν κατέβηκε π τ σταυρ ζωντανός, πως ζητοσαν ο βραοι, γι ν δον κα ν πιστέψουν ατοπο ταν κε μπροστά. Δν λθε
γι ν κάνη παρόμοιες θαυματουργίες, οτε γι ν μς ντυπωσίαση μ περφυσικ γεγονότα κα φαινόμενα. Κατέβηκε π τ σταυρνεκρός. Κα νίκησε δι το θανάτου τ θάνατο. κε βρίσκεται τ μοναδικ μεγαλεο τς χάριτος κα τς δυνάμεώς του.
Δν θυσιάζεται μέσα σ ναό, λλ ξω στέγης κα ναο, π ψηλο κρίου, το σταυρο, γι νκαθαγιάση τν έρα κα τν κτίση λη. Κάθε τόπος γινε θυσιαστήριο.
Δν θυσιάζεται μέσα σ μι πόλη γι να θνος. λλ παθε ξω τειχν κα πόλεως, γι ν δείξη τι εναι καθολικ θυσία, πρ λης τς οκουμένης, τς νθρωπότητος (Χρυσόστομος).
Ατ εναι τ παρήγορο γι τν νθρωπο. Τ μόνον καινν π τν λιον, πο καινίζει τν νθρωπο κατν κτίση. νιστάμενος συνανισττν οκουμένη. Κα χαίρεται κτίσις λη κα νθρωπότης. Δν χομενικητς κα νικημένους. χομε μόνο νικητάς. χομε μόνο φς, μόνο χαρά. Τ πάντα πεπλήρωται φωτός. Τ μοναδικ τραγούδι ποὺ ἀκούστηκε ποτέ: « θάνατος τεθανάτωται!»

Δεν υπάρχουν σχόλια: