Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

«Ηχώ», Δροσοσταλίδα

(Για την εθνική ημέρα ατόμων με αναπηρία 3 Δεκεμβρίου)


(Από λάθος ξεχάσαμε να δημοσιεύσουμε το παρόν ποίημα εγκαίρως. Επανορθώνουμε σήμερα και ζητάμε συγγνώμη από την Δροσοσταλίδα )

Κορίνα Αλιβιζάτου,
Λογοτέχνης


Δεν μπορώ να τ’ ακούσω όλα,
αλλά μπορώ να διαβάσω τα πάντα

Δεν μπορώ να χρωματίσω τις λέξεις,
αλλά μπορώ να σχεδιάσω κόσμους

Δεν μπορώ ν’ ακούσω τη φωνή σας,
αλλά μπορώ να δω τα μάτια σας να διηγούνται.

Αν δεν ακούω, νιώθω.
Κι όπως η καρδιά μου χτυπά,
ξέρω πως χτυπούν κι οι δικές σας.

Αν τα χέρια μου σχηματίζουν λέξεις,
νεύουν ταυτόχρονα για επικοινωνία.
Κι αν αγγίξουμε τα χέρια μας,
ενώνουμε δύο κόσμους που δεν απέχουν.

Δεν έχω λέξεις να ηχούν στ’ αυτιά μου,
οι σκέψεις μου όμως φωνάζουν την ισχύ.
Έχουν το μάκρος του ορίζοντα,
έχουν το πλάτος του κόσμου.
Κι όλους μας χωρούν, όλους…
 
Δροσοσταλίδα

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Το Ποιήμα Αυτό Βγάζει μία Τρυφερότητα Πολύ Συγκινιτική.