Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Άγιος Σπυρίδων, ο βοσκός της αγάπης, Δροσοσταλίδα


Κατερίνας Τσιμούρη

       (Ο Άγιος Σπυρίδων) χωρίς να το επιδιώκει απόκτησε μεγάλη φήμη στη Μεγαλόνησο, κι όταν ο επίσκοπος της μικρής πόλης τής Τριμυθούντας κοιμήθηκε και πήγε στους ουρανούς, όλοι οι πιστοί ζήτησαν να πάρει τη θέση του ο ταπεινός βοσκός Σπυρίδωνας!
       Τόσο γνήσια ήταν, όμως, η καλοσύνη και η απλότητά του, που ακόμη και όταν είχε γίνει πλέον επίσκοπος φορούσε τα παλιά φτωχικά του ρούχα και τον πλεγμένο από φοινικόφυλλα σκούφο, που συνήθιζε να φορά όταν ήταν βοσκός.
       Πήγαινε παντού, όπως και πριν, με τα πόδια, βοηθούσε τους συγχωριανούς στις γεωργικές εργασίες τους και χαιρόταν να φυλά το κοπάδι του. Δεν τον ένοιαζαν οι τιμές και τα αξιώματα. Δεν τον εντυπωσίαζαν τα πλούτη και οι ανέσεις. Μόνη έγνοια του ήταν να δίνει απλόχερα βοήθεια στους ανθρώπους άλλοτε με έργα και άλλοτε με την ταπεινή του προσευχή.
       Θέλετε να διαπιστώσετε και μόνοι σας την αδιάκριτη αγάπη του; Ακούστε:
       Μια νύχτα μπήκαν στο μαντρί του ληστές για να του κλέψουν τα πρόβατα. Πήραν ό,τι μπορούσαν κι ετοιμάστηκαν να το βάλουν στα πόδια. Μα, κάτι ανεξήγητο συνέβη! Την ώρα που ΄φευγαν ένιωσαν μια αόρατη δύναμη να τους κρατά χέρια και πόδια! Έμειναν ακίνητοι, χωρίς να μπορούν να κάνουν βήμα όλη τη νύχτα. Τα χαράματα, όταν ο Σπυρίδωνας βγήκε έξω, τους βρήκε λίγο έξω απ΄ το μαντρί ακίνητους, όμοιους με αγάλματα. Εκείνοι ντροπιασμένοι ομολόγησαν την πράξη τους περιμένοντας τη δίκαιη τιμωρία. Όμως ο Σπυρίδωνας όχι μόνο δεν τους τιμώρησε, αλλά τους συμπόνεσε για το πάθημά τους και τους απάλλαξε από τα αόρατα δεσμά, που τους ταλαιπώρησαν τόσες ώρες.
       Σαν πατέρας που λησμονεί γρήγορα το λάθος του παιδιού του, τους συμβούλεψε, ώστε στο εξής να ζουν με αρετή και αγάπη και τους άφησε να φύγουν δίνοντάς τους, μάλιστα, κι ένα δώρο! Δώρο; Είναι δυνατό να δώσει κανείς δώρο σ΄ αυτούς που τόλμησαν να τον ληστέψουν; Κι όμως, η αγάπη του Σπυρίδωνα ήταν τόση, που περίσσευε και για τους ληστές ακόμη! «Αυτά τα δυο πρόβατα είναι η αποζημίωσή σας για την ολονύκτια αγρυπνία σας», τους είπε γελώντας.


Από το ομώνυμο βιβλίο της Κατερίνας Τσιμούρη εκδόσεις Ακρίτας παιδικά.


Δροσοσταλίδα

Δεν υπάρχουν σχόλια: