Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Πότε θα βγάλουμε την πανοπλία μας;



Καθημερινά παλεύουμε και πολεμάμε, όσοι βέβαια έχουμε αποδεχτεί την κλήση του Θεού, έχουμε φορέσει την βαριά πανοπλία του αγώνα (Εφεσ. 6, 11-17 ) και μας οδηγεί στον πόλεμο.

Πόσο αλήθεια μας κοστίζει αυτός ο πόλεμος ! Γιατί δεν είναι μόνο ο αντίπαλος, είναι και η πανοπλία που σηκώνουμε. Το κράνος πιέζει το κεφάλι δυνατά. Οι εξαρτήσεις έχουν χαράξει βαθειά τους ώμους μας. Η ζώνη δεμένη σφιχτά πάει να κόψει το κορμί μας στα δύο. Τα πόδια που σέρνουν τα χοντρά άρβυλα. Τα πόδια πονούν και ματώνουν, τα μάτια άγρυπνα, τα δόντια σφιγμένα, τα χείλη στεγνά.

Όμως, πρέπει να κάνουμε κουράγιο, γιατί κάποια στιγμή θα’ έρθει η στιγμή που θα βγάλουμε από επάνω μας τη βαριά πανοπλία.

Τότε θα έχουμε φθάσει στην κορυφή της Βασιλείας Του Θεού.

Οι σάλπιγγες θα σημάνουν την παύση του πυρός, τη λήξη της μάχης, τον οριστικό τερματισμό του πολέμου.

Τότε θ’ ακουμπήσουμε το ταλαιπωρημένο κορμί μας στην Κορυφή. Θα βγάλουμε το βαρύ κράνος, θα λύσουμε τους ιμάντες και θα πετάξουμε τη ζώνη.. Τα μαλλιά μας θα τα χαϊδέψει το απαλό αεράκι της Κορυφής : και το κορμί μας θα νοιώσει τη γλυκιά θαλπωρή του καινούργιου φωτός. Τα μάτια μας θα χαίρονται το άρρητο και απρόσιτο φως της δόξης Του.

Κάποτε θα βγάλουμε την πανοπλία του αγώνα. Πότε ; όταν η χάρη και το έλεος του Κυρίου θα χαρίσει στον κάθε αγωνιστή την Κορυφή της αιωνιότητας , της Βασιλείας Του Θεού.

Ας προσευχόμαστε να φθάσουμε νικητές στην αιωνιότητα.


π.Γ.Στ.




6 σχόλια:

πηνελοπη είπε...

Kαλημερα σας πατερ και καλη πορεια ευαρεστη στον θεο προς την Ανασταση.Τυχαια μπηκα στο σαιτ σας ---και σημερα αυτα που γραψατε πολυ μου αρεσαν πραγματικα ολοι θα πρεπει να γινουμε στρατιωτες του ι η σ ο υ μας οι κινδυνοι ειναι πολλοι και οι πειρασμοι οι κακοι ογισμοι αλλα ο μαγνητης ειναι ο κ υ ρ ι ο ς εμεις ειμαστε σαν τις καρφιτσες που παμε και κολλαμε επανω στο μαγνητη και καμμια φορα αν ξεκολησουν οι καρφιτσες --κολλανε και μεταξυ τους για λιγο ...Ετσι λοιπον ολοι πρεπει να αγωνιστουμε εχοντας την μνημη του θεου στην καρδια μας παντοτε.Μακαρι να μας αξιωσει ο κυριος ολους να σωθουμε ---καμμια ψυχη να μην κολαστει..Θα ηθελα να σας ευχηθω και σε ολους τους ιερεις μας καλη δυναμη καλη Ανασταση και σας ευχαριστουμε που υπαρχετε σαν Αγγελοι του θεου στην γη διοτι εισαστε μεσαζοντες για να βρουμε τον κυριο και αυτο ειναι πολυ σπουδαιο!!! με εκτιμηση πηνελοπη+++

Ανώνυμος είπε...

Ωραίο.

Ανώνυμος είπε...

Οσο ειμαστε πανω στη γη,ποτε!!
Ούτε ακομη και λιγο πριν πεθανουμε.. Τοτε ειναι που πρεπει να την ζωσουμε πιο καλα επανω μας!
Μονο σαν μπουμε στη Βασιλεια του Θεου μπορουμε να την απεκδυθούμε..
Όσο ζούμε όμως αυτη μας προστατεύει και διαφυλλάσει την Χαρη που μας στελνει ο Θεός!
Μου θυμιζει το χωρίο: "αναλαβετε την πανοπλιαν του Θεού".Χωρίο που μας βάζει σε νέους αγώνες πιο δυναμικους,για μαχες μετωπο με μετωπο με τον εχθρό..

Πολύ ωραίο πάτερ..


Ψυχή ζώσα

Ι. Ν. Αγ.Βαρβάρας-Οσ. Σάββα είπε...

Χαίρετε Πηνελόπη,

Πράγματι, μακάρι να είμαστε στρατιώτες του Χριστού και να αγωνιζόμαστε μέχρι τέλους της ζωής μας τον αγώνα τον καλό.

Ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια.
Ο θεός να σας έχει πάντοτε καλά.
Καλό υπόλοιπο Τεσσαρακοστής και με το καλό να εορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου μας.

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο Πηνελόπη σε παρακολουθώ αρκετό καιρό στον αναστάσιο.
γράφεις πολύ ωραία και μας οφελείς πραγματικά...συνέχισε ετσι.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.