Βηθανία, «οἶκος φοινίκων» εβραϊκά, ήταν η πατρίδα του φίλου του Χριστού, Λαζάρου. Ήταν από τους τόπους που αγαπούσε ιδιαίτερα και διέτριβε πολύ συχνά ο Ιησούς. Και αυτό οφειλόταν στον ιδιαίτερο δεσμό αγάπης και φιλίας που συνέδεε το Θεάνθρωπο με την οικογένεια του Λαζάρου και με τον λεπρό που πολλοί θεωρούν ως πατέρα του Αγίου.
Γνωστό τυγχάνει το επεισόδιο της φιλοξενίας του Κυρίου στην οικία της Μάρθας και Μαρίας, αδελφών του Λαζάρου, όπου η μεν Μάρθα «περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν», η δε Μάρθα παρεκάθησε «παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἤκουε τῶν λόγων» (Λουκ. ι΄ 38-42). Το γεγονός όμως που εδόξασε τη Βηθανία είναι η έγερση του Λαζάρου (Ιω. ια΄ 1-4), όπου ο Κύριος με αυτό το θαύμα προεικόνισε την δική του Ανάσταση. Γι’ αυτό και η υμνολογία της αγίας μας Εκκλησίας κατά το Σάββατο του Λαζάρου τονίζει πρωτίστως το μυστήριο της κοινής αναστάσεως και δευτερευόντως τη μνήμη του Αγίου.
Όπως ήταν φυσικό, το θαύμα της εγέρσεως του Λαζάρου εξέγειρε τους Ιουδαίους και «ἐβουλεύσαντο οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν» (Ιω. ιβ΄ 9-11), καθότι ήταν το ζωντανό τεκμήριο του θαύματος. Έτσι ο άγιος από τους Ιουδαίους καταφεύγει στη νήσο Κύπρο, όπου τον συναντούν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας και τον χειροτονούν πρώτο επίσκοπο Κιτίου.
Οι παραδόσεις τον θέλουν σκυθρωπό και αγέλαστο κατά την παρούσα ζωή και αυτό οφειλόταν στα όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη. Οι ίδιες παραδόσεις αναφέρουν ότι δεν γέλασε ποτέ στη ζωή του παρά μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο και σχολίασε αποφθεγματικά: «το ένα χώμα κλέβει το άλλο». ….
Στα «Πάτρια» του Αγίου Όρους γίνεται άμεση σύνδεση της Κύπρου και του Αγίου Λαζάρου με την Θεοτόκο και τον Άθωνα. Η μητέρα του Κυρίου συνοδευομένη από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, ήλθε στο Κίτιο (Λάρνακα), συνάντησε τον Άγιο Λάζαρο, στον οποίο μάλιστα δώρισε ωμοφόριο και επιμάνικα, ενώ στη συνέχεια επισκέφθηκε τον Άθω.
Σύμφωνα με τον Άγιο Επιφάνιο επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο δίκαιος Λάζαρος έζησε άλλα τριάντα χρόνια μετά την έγερσή του. «Ἐν παραδόσεσιν εὕρομεν ὅτι τριάκοντα ἐτῶν ἦν τότε ὁ Λάζαρος ὅτε ἐγήγερται· μετὰ δὲ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἄλλα τριάκοντα ἔζησε καὶ οὕτω πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε κοιμηθείς». Σύμφωνα, όμως, με την μαρτυρία του αγίου Ιωάννη Ευβοίας από την Αντιόχεια (744) βρίσκει μαρτυρικό θάνατο και ενταφιάζεται σε μαρμάρινη λάρνακα που έφερε την επιγραφή «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Η λάρνακά του τοποθετήθηκε αργότερα σε ένα μικρό ναό.
Το έτος 890 ο Λέων ΣΤ΄ διατάζει την ανακομιδή και μετάθεση του ιερού λειψάνου του Αγίου στην Κωνσταντινούπολη. Ανοικοδόμησε Ιερά Μονή επ’ ονόματι του Αγίου, όπου και εναπέθεσε το σκήνωμά του. Διατηρήθηκε έκτοτε η συνήθεια του εκκλησιασμού του Αυτοκράτορος στη Μονή κάθε Σάββατον του Λαζάρου. Ο Λέων, ως αντάλλαγμα της μεταφοράς του λειψάνου στην Πόλη, απέστειλε χρήματα και τεχνίτες στην Κύπρο για να χτίσουν τον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου που διατηρείται ως σήμερα….
Το ιερό λείψανο που μεταφέρθηκε στο Βυζάντιο, εκλάπηκε από τους Σταυροφόρους κατά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204 όπως άλλωστε και όλα τα άγια λείψανα. Οι έρευνες που έγιναν για την ανεύρεσή του απέβησαν άκαρπες και το ιερό σκήνωμα παραμένει χαμένο ως σήμερα. …
Η φήμη του ναού ξεπέρασε τα όρια της νήσου εξαιτίας των πολλών θαυμάτων που επιτελούσε καθημερινά ο Άγιος. Σε παλαιότερους χρόνους οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων της Παλαιστίνης συμπλήρωναν το ιερό προσκύνημά τους με επίσκεψη στο ναό του Αγίου. ...
Δροσοσταλίδα
1 σχόλιο:
Η ΨΥΧΗ ΖΩΣΑ ΧΑΘΗΚΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ?
Δημοσίευση σχολίου