Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Η ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ (μέρος στ',τελευταίο )

Η βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης υπολογίζεται σε τουλάχιστον 8 δις. Δολάρια το έτος στη Τουρκία σύμφωνα με έκθεση της Τουρκικής αστυνομίας που είδε το φως πριν από μερικούς μήνες. Μάλιστα οι ίδιες εγκληματικές ομάδες που δραστηριοποιούνται σε αυτό το τομέα κατέχουν και τη διακίνηση των ναρκωτικών ουσιών και στην ουσία το οργανωμένο έγκλημα σε αυτή τη χώρα μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολυσυλλεκτικό, πολυπλόκαμο και κατά βάση ενιαίο ως προς τη δομή του και τις λειτουργίες του.

Οι «Τιμές» διάβασης του Αιγαίου από τις Μικρασιατικές ακτές, συχνά ένα ταξίδι μερικών λεπτών κοστίζει από 2.000 έως 5.000 Δολάρια, ενώ για διαδρομές από τη Τουρκία στην Βόρεια Ευρώπη αγγίζει μέχρι και τα 15.000 Δολάρια.

Οι μετανάστες που προέρχονται από τις Αφρικανικές χώρες, φθάνουν στη Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη και Μερσίνα μέσω πλοίων ή και αεροπλάνων. Οι Άραβες περνούν τα σύνορα με τη Συρία και οι Ιρανοί , Αφγανοί και Πακιστανοί μέσω των Ιρανικών συνόρων. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Τουρκία και το Ιράν δεν έχουν καθεστώς βίζας μεταξύ τους, διευκολύνοντας κατά αυτό τον τρόπο τη μεταφορά ανθρώπων…

Άμα την άφιξη τους στο Τουρκικό έδαφος, οι λαθρομετανάστες οδηγούνται σε κατάλληλα διαμορφωμένες παράνομες αποθήκες ή κτίσματα, στα προάστια των προαναφερθέντων πόλεων. Σε πολλές περιπτώσεις δουλεύουν έναντι ελαχίστων χρημάτων σε μικρές βιοτεχνίες ή στο τουριστικό τομέα έως ότου προετοιμαστεί το ταξίδι προς την Ελλάδα και Ευρώπη. Το μεσοδιάστημα αυτό διαρκεί μέχρι 2 έτη και κατά αυτό τον τρόπο οι μικρομεσαίες Τουρκικές επιχειρήσεις εξασφαλίζουν μεγάλη μείωση του εργατικού κόστους.

Σύμφωνα με τις απόρρητες εκθέσεις των ελληνικών και ευρωπαϊκών αρχών ασφαλείας, τα βασικά σημεία αναχώρησης σκαφών με λαθρομετανάστες από Τουρκία είναι τα εξής: Ayvalik, Ayvacik, Izmir, Kusadasi, Foca, Alacati, Sigacik, Didim, Bodrum, Datca, Marmaris, Bozburuk. Οι σύγχρονοι δουλέμποροι συνεχίζουν τη χρυσοφόρα επιχείρηση που έχουν στήσει στο Αιγαίο μεταφέροντας μαζικά χιλιάδες πρόσφυγες έναντι αδράς αμοιβής, αφού έχουν εξασφαλισμένη την ανοχή, αν όχι και τις ευλογίες των τουρκικών αρχών.

Το κύκλωμα διακίνησης λαθρομεταναστών προς τη Λέσβο δρα στην περιοχή Μπαλικεσίρ, υπογραμμίζεται στις απόρρητες εκθέσεις των διωκτικών αρχών. Και σημειώνεται πως η «μίζα» για τους Τούρκους λιμενικούς ανέρχεται στο 30% με 40% επί του συνόλου των 3.000 δολαρίων ΗΠΑ που δίνει κάθε μετανάστης στους δουλεμπόρους για να τους περάσει από την Τουρκία στην Ελλάδα… H Ελλάδα και η Ιταλία, όπως διαπιστώνεται σε εκθέσεις των ελληνικών και ευρωπαϊκών Αρχών Ασφαλείας, αποτελούν τα σημαντικότερα διαμετακομιστικά κέντρα για τους λαθρομετανάστες που φθάνουν από τη Μέση Ανατολή, την Ασία και σε αρκετές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια από χώρες της Αφρικής. Οι «καραβιές» των προσφύγων ξεκινούν συνήθως από τα τουρκικά παράλια και τις χώρες της M. Ανατολής, ενώ αρκετούς από τους λαθρομετανάστες «αδειάζουν» στα ελληνικά νησιά. Όσοι θέλουν να φθάσουν σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και κυρίως στη Γερμανία κρύβονται σε νταλίκες που ταξιδεύουν με πλοία της γραμμής από Πάτρα και Ηγουμενίτσα στην Ιταλία.

Την «πολυεθνική του σύγχρονου δουλεμπορίου» αποτελούν δύο μεγάλα τουρκικά δίκτυα με βάση την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη, ενώ οι «εγκέφαλοι» κινούν τα νήματα από την Άγκυρα και προωθούν μαζικά τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, οι λαθρομετανάστες συγκεντρώνονται στην περιοχή Κουμ Καπί και από εκεί μεταφέρονται στην περιοχή Γεσίλκιοι. Στην Κωνσταντινούπολη μένουν σε ενοικιαζόμενα σπίτια 40 με 50 άτομα μαζί (συνήθως λευκοί) έως ότου βρεθεί το μέσο να φύγουν για την Ευρώπη, κυρίως για Γερμανία, πληρώνοντας 3.000-4.000 δολάρια. Στη Σμύρνη οι λαθρομετανάστες συγκεντρώνονται στην περιοχή Μπασμάν, κοντά στο ζωολογικό κήπο, και μένουν σε δύο ξενοδοχεία. Όπως τονίζει αξιωματικός του Λιμενικού, «οι δουλέμποροι περνούν όσους έχουν χρήματα με ταχύπλοα ή αλιευτικά σε κάποιο ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου (συνήθως στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σάμο, στο Αγαθονήσι, στο Φαρμακονήσι, στην Κω και στη Σύμη).

Το Τουρκικό κράτος μεγαλέμπορος ναρκωτικών.

Γι’ αυτήν την όψη μιλάει ο Χουσεΐν Μπαΐμπασίν, μεγαλομαφιόζος της Τουρκίας, κουρδικής καταγωγής:

«Τα πρώτα χρόνια μετά το 1980, την περίοδο της ρωσικής εισβολής, τα πράγματα πήγαιναν άσχημα στο Αφγανιστάν. Η παραγωγή ηρωίνης είχε πέσει αλλά, όταν αποσύρθηκαν οι Ρώσοι, ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε. Το προϊόν έφτανε [στην Τουρκία] πρώτα μέσω Ιράν στην περιοχή του τουρκικού Κουρδιστάν. Στα σύνορα, τη μεταφορά αναλάμβανε ο τουρκικός στρατός… Υπάρχουν αεροπορικές εταιρείες που ελέγχονται από το τουρκικό κράτος, όπως στο παρελθόν η Turkish Airlines, των οποίων τα αεροπλάνα χρησιμοποιούνται ειδικά γι’ αυτό το σκοπό… Από τότε [μετά το 1991] η ηρωίνη διακινείται από μία πύλη εξόδου στη θέση Μαζάρ ι Σαρίφ και φθάνει στα σύνορα με το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν μέσω της περιοχής του στρατιωτικού διοικητή Ντοστούμ, ο οποίος συνεργάζεται με την Τουρκία. Από ‘κει το προϊόν πετάει προς την Τουρκία ή τη Ρωσία. Η Τουρκία στέλνει στον Ντοστούμ μεγάλα αεροπλάνα με αγαθά που έχει ανάγκη… Για να παρασκευαστεί ένας τόνος ναρκωτικών χρειάζονται είκοσι τόνοι άλλων υλών, νερό, ασβέστιο κ.λπ. Εάν υπολογίσουμε το σύνολο, τότε μιλάμε για υλικά πολλών χιλιάδων τόνων. Από την Τουρκία φεύγουν μεγάλα αεροπλάνα που τα μεταφέρουν στο Αφγανιστάν…»

Αυτά και άλλα πολλά αναφέρει ο για τις δραστηριότητες του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου της Τουρκίας.

Άντλησα τις πληροφορίες από το βιβλίο, των Φρανκ Μπόφενκερκ – Γιουτζέλ Γεσιλγκόζ, Η Τουρκική Μαφία, μετάφραση από τα ολλανδικά: Μαρία Ιωσηφίδου, Μαργαρίτα Μπονάτσου, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα, 1999.

Το εξαιρετικό αυτό βιβλίο πέρασε μάλλον απαρατήρητο στην Ελλάδα (δεν αναφέρεται καν στον διαδικτυακό τόπο του εκδοτικού οίκου!), ίσως λόγω της μονομερούς ελληνικής φιλίας προς το μαφιόζικο- πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας. Γραμμένο από τον Frank Bovenkerk, που είναι καθηγητής της Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, και τον Yesilgoz, που είναι συνεργάτης του Εγκληματολογικού Ινστιτούτου Willem Pompe της Ουτρέχτης, εκδόθηκε στην Ολλανδία το 1998. Οι συγγραφείς αναλύουν τις παραδοσιακές σχέσεις του τουρκικού κράτους με τον υπόκοσμο, ήδη από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και φτάνουν μέχρι σήμερα.

Ο Χουσεΐν Μπαϊμπασίν (γεννημένος το 1956 στην επαρχία του Ντιαρμπακίρ) καταγόταν από οικογένεια μεγαλοκτηματιών που είχε πλουτίσει από το εμπόριο οπίου, το οποίο μετέφεραν από το Αφιόν στο Ιράν και το αντάλλασσαν εκεί με χρυσό και σκληρό συνάλλαγμα. Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο που συνήψε στενές σχέσεις με τον τουρκικό υπόκοσμο και εξελίχτηκε, συν τω χρόνω, σε νονό της τουρκικής μαφίας.

Τα προβλήματα άρχισαν όταν αντιλήφθηκε ότι δεν ήταν οι μεγαλονονοί εκείνοι που ήλεγχαν τις εγκληματικές δραστηριότητες στην Τουρκία, αλλά το τουρκικό πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο. [Ο Μπαϊμπασίν αναφέρει συχνά ονόματα όπως εκείνα του σημερινού προέδρου Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, του πρωθυπουργού Μπουλέντ Ετσεβίτ, του υπουργού Εξωτερικών Ισμαήλ αλλά και της τέως πρωθυπουργού Τανσού Τσιλέρ, σε σχέση με εγκληματικές δραστηριότητες, για να μην μιλήσουμε για υπουργούς, βουλευτές, αστυνομικούς, στρατιωτικούς...] Μία άλλη πηγή προβλημάτων για τον Μπαϊμπασίν αποτέλεσε η από πλευράς του συνειδητοποίηση του κουρδικού προβλήματος και η βοήθεια που προσέφερε σε κουρδικές οργανώσεις. Γι’ αυτό το λόγο, όπως ισχυρίζεται, κυνηγήθηκε από το τουρκικό κράτος.

Ο Μπαϊμπασίν έχει συλληφθεί αρκετές φορές και εκτός Τουρκίας – στην Αγγλία παρέμεινε φυλακισμένος για τέσσερα χρόνια, ενώ συνελήφθη και στην Ολλανδία, αφέθηκε ελεύθερος και αργότερα συνελήφθη ξανά. Οι συγγραφείς του βιβλίου τον συνάντησαν στις ολλανδικές φυλακές και συζήτησαν μαζί του για 40 συνολικά ώρες.

Πόσο αξιόπιστες, όμως, είναι οι πληροφορίες που έδωσε στους συγγραφείς ο Μπαϊμπασίν; Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, «… η εξιστόρηση των γεγονότων [από τον Μπαϊμπασίν] συμπίπτει με εκπληκτικό τρόπο με την εξέλιξη του οργανωμένου εγκλήματος στην Τουρκία… του οποίου αποτελεί αναμφίβολα τη ζωντανή έκφραση. Το καλύτερο κριτήριο για να εκτιμήσουμε την αξιοπιστία ενός μάρτυρα είναι να διασταυρώσουμε τα γεγονότα, στα οποία αναφέρεται, και την ερμηνεία τους, με πληροφορίες από άλλες πηγές, πράγμα που ισχύει στην περίπτωση αυτή».

Το «Δόγμα Οζάλ» φαίνεται πως βρίσκεται σε πλήρη εκτέλεση με δραματικές και ολέθριες συνέπειες, για το μέλλον της Πατρίδος μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια: