Ο Πανάγαθος Θεός ευδόκησε να μου γνωρίσει μερικά θαύματα, τα οποία, απλά και σύντομα, θα αναφέρω στην αγάπη σας προς δόξαν Θεού και δική μας πνευματική οικοδομή.
- Ο Γιάννης από μικρό παιδί υπέφερε από μεσογειακή αναιμία. Στα 18 του χρόνια η κατάστασή του χειροτέρεψε. Για λίγο διάστημα, πριν φύγει από το μάταιο κόσμο, νοσηλεύτηκε σε ένα νοσοκομείο. Στο προσκέφαλό του βρισκόταν συνέχεια η μητέρα του, η οποία δεν πίστευε στην αιώνια ζωή. Κάποια μέρα το πρόσωπο του Γιάννη έλαμψε από χαρά και τα χείλη του ψέλλισαν με θαυμασμό: «Τι ωραία που είναι εδώ!». Κάποια άλλη στιγμή είπε επιτιμητικά: «Φύγε, σατανά». Από τότε η ψυχή της μητέρας του γέμισε με την παρήγορο και ελπιδοφόρο πίστη στην αιώνια ζωή.
- Από τροχαίο ατύχημα ο Γιώργος, ένα 20χρονο παλικάρι, βρέθηκε στο κρεβάτι του πόνου. Το κεφάλι, αλλά και το σώμα του ολόκληρο ήταν κατατσακισμένα. Έμεινε φυτό. Τον κράτησαν για ένα χρονικό διάστημα στο νοσοκομείο και μετά, αφού δεν υπήρχε καμιά ελπίδα να γίνει καλά, τον παρέδωσαν στους γονείς του. Ο Γιώργος ήταν φυτό 3 ολόκληρα χρόνια.
Σ’ αυτό το διάστημα έγινε το πρώτο μεγάλο θαύμα στις ψυχές των γονέων του. Αυτοί δεν είχαν πολλά με την εκκλησία. Σιγά – σιγά μαλάκωσε η ψυχή της μάνας, έπειτα και του πατέρα. Άρχισαν να εξομολογούνται και να κοινωνούν. Και πάνω στα τρία χρόνια έγινε το δεύτερο μεγάλο θαύμα. Ο Γιώργος συνήλθε. Σήμερα εξομολογείται και ο ίδιος και κοινωνεί.
- Στις 5 Μαρτίου … χειρουργήθηκε η κα Ευγενία. Της αφήρεσαν έναν μεγάλο όγκο. Όμως μετά την εγχείρηση δεν συνήλθε, αλλά έμεινε φυτό. Την μετέφεραν στην εντατική, όπου προσεβλήθησαν οι πνεύμονές της από ένα μικρόβιο. Η κατάσταση της ήταν απελπιστική. Όμως ο γιος της, επειδή ο Θεός την είχε σώσει από ανακοπή της καρδιάς, είπε: «Ένα θαύμα θέλουμε ακόμα» και ενίσχυε τον πατέρα του λέγοντας ότι: «Θα γίνει καλά». Πράγματι μετά από έναν μήνα, παρά πάσαν ελπίδα, η κυρία Ευγενία συνήλθε.
- Στην Αμερική ένας νέος που από τροχαίο βρισκόταν σε κώμα 8 ολόκληρα χρόνια, συνήλθε και η πρώτη λέξη που είπε ήταν «Μαμά».
Σημειωτέον ότι οι γιατροί δεν έδιναν καμία ελπίδα σωτηρίας, οι γονείς του όμως δεν είχαν χάσει την ελπίδα τους και προσηύχοντο με πίστη στο Θεό.
- Ο Νίκος υπέφερε από ισχυρούς πονοκεφάλους εξ αιτίας πυώδους ιγμορείτιδας. Ήπιε αντιβίωση και έκανε ενέσεις. Η ιγμορείτιδα ελαττώθηκε, οι πονοκέφαλοι όμως όχι. Έτσι στις 23 Μαρτίου ήπιε μύρο από την Παναγία τη Μαλεβή και η Παναγία έκανε το θαύμα της και εξάλειψε τελείως τους πονοκεφάλους.
- Σ’ ένα εμπορικό πλοίο έπιασε φωτιά από την οποία κάηκαν οι καμπίνες των ναυτικών. Τέσσερες μέρες μετά ο κ. Γιώργος, μηχανικός του πλοίου, έψαχνε μέσα στα νερά και τις στάχτες να βρει ένα χρυσό σταυρό, που του είχε χαρίσει η μητέρα του. Μάταια όμως. Την Πέμπτη μέρα πήγε ένας ναύτης να καθαρίσει τις καμπίνες. Ο κ.Γιώργος του είπε: «Σε παρακαλώ περίμενε λίγο να ψάξω πάλι μήπως βρω το σταυρό». Και ενώ έψαχνε είδε κάτι να γυαλίζει πάνω στα νερά. Ήταν ο σταυρός. Άπλωσε το χέρι του και τον έβαλε με ευλάβεια στο στήθος του ευχαριστώντας το Θεό.
- Μία μοναχή η οποία παλαιότερα είχε χειρουργηθεί στο στομάχι, είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα και έπρεπε να χειρουργηθεί πάλι. Όμως πήγε να προσκυνήσει στη μονή Αγίου Νικολάου. Εκεί την πλησίασε η ηγουμένη και της είπε: «Έχω πληροφορία από τον Άγιο Νικόλαο, ότι θα γίνεις καλά». Πράγματι η κατάσταση της υγείας της καλυτέρεψε και δεν χρειάστηκε να χειρουργηθεί.
- Πάσχα στα Ιεροσόλυμα έζησε για πρώτη φορά η κα Μαρία. Ήταν μια εμπειρία πολύ κατανυκτική και φοβερά συγκλονιστική. Είχε τη μεγάλη ευλογία να πάει στο σημείο, όπου βαπτίστηκε ο Χριστός. «Είναι φοβερό να περπατάς εκεί που περπάτησε ο Χριστός» μου είπε κατασυγκινημένη.
Η πιο συγκλονιστική εμπειρία της ήταν αυτά που είδε το Μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι, όταν ο Πατριάρχης μπήκε στον Πανάγιο Τάφο για να πάρει το θεϊκό φως. Δεν έβρισκε λόγια να μου εκφράσει τη χαρά, την έκσταση, τη συγκίνησή της. «Βρισκόμουν», μου είπε, «σε ένα μπαλκόνι μαζί με μια άλλη κυρία απέναντι από τον Πανάγιο Τάφο, όταν ο Τάφος έλαμψε εξωτερικά και από την κλειστή πόρτα του άρχισαν να βγαίνουν γαλάζιες φλόγες σαν κορδέλες, οι οποίες προχωρούσαν προς το ναό της Αναστάσεως και άναψαν τις λαμπάδες των χριστιανών που ήταν κοντά στον τάφο. Όταν βγήκε ο Πατριάρχης έλαμπε ολόκληρος. Ανάψαμε και μεις τις λαμπάδες μας και έβαλα το Άγιο Φως στο πρόσωπό μου και το έπιανα χωρίς να καίγομαι».
- Κυριακή των Μυροφόρων έγινε ένα φοβερό θαύμα στην πόλη Ζάκρα της Ιορδανίας. Σε ένα ναό την ώρα της Θείας Λειτουργίας, αφού έγινε η μεγάλη είσοδος και ο ιερεύς έθεσε τα Τίμια Δώρα πάνω στην Αγία Τράπεζα, όταν ξεσκέπασε τα ιερά σκεύη, είδε το άγιο δισκάριο να είναι γεμάτο αίματα και από τον άρτο να βγαίνει αίμα. Από το φόβο του έβαλε τις φωνές. Ο ιερεύς κάλεσε το Μητροπολίτη, ο οποίος είδε αυτό το θαύμα και μετέφερε δύο κομμάτια από αυτόν τον άρτο στην πρωτεύουσα της Ιορδανίας, Αμμάν. Αυτά τα κομμάτια τα είδε και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Διόδωρος, ο οποίος είπε στο ραδιοφωνικό σταθμό της Μητροπόλεως Πατρών ότι δεν είναι ψωμί, αλλά σάρκα. Την ώρα δε που έγινε αυτό το θαύμα ένας ετοιμοθάνατος, ξαφνικά, πετάχτηκε από το κρεβάτι, έβγαλε τη μάσκα του οξυγόνου, πέταξε τους ορούς και είπε: «Πάω στο ναό γιατί τώρα γίνεται ένα θαύμα.».
Δε μένει παρά να αναφωνήσουμε μ’ ένα στόμα, με μια καρδιά:
«Τις Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών;
Συ ει ο Θεός ο ποιών θαυμάσια μόνος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου