Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Η άρνηση αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους


Πριν από τον όρο "Γενοκτονία" υπήρχε ο όρος "Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας". Πρόβλημα στη δίκη των γενοκτόνων μπορεί να υπάρξει με το νομικό όρο "nullum crimen nulla poena sine lege", δηλαδή δίχως προϊσχύοντα νόμο δεν υπάρχει έγκλημα ούτε ποινή. Ο όρος της Γενοκτονίας δεν υπήρχε την εποχή εκείνη, έτσι η τιμωρία και καταδίκη εκείνων τίθεται υπό ερωτηματικό. Το ποινικό Δίκαιο, για να εξασφαλίσει τη δίκαιη μεταχείριση των κατηγορουμένων δεν μπορεί να δράσει αναδρομικά. Από την άλλη άποψη όμως σε όλα τα νομικά πλαίσια υπήρχε η τιμωρία της δολοφονίας.

Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη γενοκτονία των Ποντίων του 1922. Παρ' όλα αυτά, η ελληνική πλευρά επιμένει ότι έχει ατράνταχτες αποδείξεις.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο“, ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα.

Οι Πόντιοι θρήνησαν την ελληνική ήττα στη Μικρά Ασία, τόσο του ελληνικού στρατού στη δυτική Μικρά Ασία, όσο και του ποντιακού αντάρτικου. Ο παρακάτω θρήνος γράφτηκε και τραγουδήθηκε από τους Πόντιους της Πάφρας του δυτικού Πόντου…


Κοίταξε τις πέτρες της Άγκυρας

βλέπε και τα δακρυσμένα μου μάτια.

Μείναμε σκλάβοι των Τούρκων,

για δες της μοίρας τα γραμμένα.

Οι λόφοι της Άγκυρας είναι μονοκόμματοι

Η Ελλάδα κάηκε, κατακάηκε.

Να τυφλωθείς καταραμένε Άγγλε,

στην Ελλάδα δεν απόμεινε ελπίδα.

Ο στρατός που πήγε για την Άγκυρα,

έμεινε εκεί πεσκέσι στους Τούρκους.

Όσοι μας βοήθαγαν έκαναν πίσω

και τους Έλληνες τους παρέσυρε το κύμα.




Δεν υπάρχουν σχόλια: