Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Έτος Γιάννη Ρίτσου α'

Κοριτσάκι Μου
(για τη κόρη του...)

Κοριτσάκι μου,
μες στο βουβό πηγάδι του φεγγαριού
σου 'πεσε απόψε το πρώτο δαχτυλίδι σου.
Δεν πειράζει.
Αργότερα θα φτιάξεις άλλο
να παντρευτείς τον κόσμο μες στον ήλιο.
Γιατί δεν είναι κοριτσάκι
να μάθεις μόνο εκείνο που είσαι,
εκείνο που έχεις γίνει,
είναι να γίνεις
ό,τι ζητάει
η ευτυχία του κόσμου.
'Αλλη χαρά
δεν είναι πιο μεγάλη
απ' τη χαρά που δίνεις
Να το θυμάσαι κοριτσάκι.

Κοριτσάκι μου,
θέλω να σου φέρω τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν τον ύπνο σου.

Θέλω να σου φέρω ένα περιβολάκι
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας
να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα σταυρουλάκι αυγινό φως
δυο αχτίνες σταυρωτές από τους στίχους μου
να σου ξορκίζουν το κακό
να σου φωτάνε μη σκοντάψεις.


3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Απίθανο ποίημα.
Καταπληκτικό.
Εξοχο.
Απίστευτο.

Ανώνυμος είπε...

πάντως από αυτό το ποίημα δν μοιαζει για ποιητής της αριστεράς!!!εντυπωση μου κάνει!
Δεν συμφωνείτε; Θα'θελα μια απάντηση.

Αναζητητής

Ανώνυμος είπε...

δεν καταλαβαίνω το ύφος της φράσης σου
"ποιητής της αριστεράς" ;
δηλ. αυτοί οι ποιητές δεν έχουν αισθήματα ; δεν μπορούν να γράφουν χωρίς να έχουν το μυαλό τους στα κόμμα ;
και πάλι τι πρόβλημα έχεις με την αριστερά και τους ποιητές ;